عکسی که آخرین نبود
(90-10-07)
مجله‌ی بریتانیایی کیومگزین* همزمان با فوت مایکل با عکسی از او بر روی جلدش به فروش می‌رسید. خبرگزاری‌های گوناگون شایع کردند که این آخرین عکس گرفته شده از مایکل است و بدین ترتیب تنور را حسابی داغ کردند. این عکس با توضیحی که به آن چسبیده بود «آخرین عکس مایکل جکسون» دست به دست شد. اما حقیقت ماجرا چنین نبود.
عکسبرداری‌های مجله‌های ووگ و ابونی* در سپتامبر و اکتبر سال 2007 انجام گرفتند اما این عکس در واقع یک سال پیش از آن گرفته شده بود، هنگامیکه مایکل در روز 15 نوامبر 2006 جهت دریافت هشت دیپلم جهانی خود برای رکوردهایی که به ثبت رسانده بود به دفتر گینس در مرکز لندن دعوت شد.
رکوردها عبارت بودند از پرفروش‌ترین آلبوم در تمام دوران، تریلر* با بیش از 104 میلیون نسخه فروش جهانی – تریلر، موفق‌ترین ویدیو کلیپ در تمام دوران – بیشترین مدت حضور در جدولهای موسیقی ایالات متحده در میان تمامی هنرمندان – نخستین خواننده‌ای که تک‌آهنگش در رده‌ی نخست جدول فروش ایالات متحده وارد شد، «تو تنها نیستی» از آلبوم هیستوری*– پردرآمدترین هنرمند سرگرمی‌ساز در تمام دوره‌ها – نخستین هنرمند سرگرمی‌ساز با فروش بیش از 100 میلیون دلار در خارج از مرزهای ایالات متحده – جوان‌ترین خواننده‌ای (در 11 سالگی) که به جدول تک‌‌آهنگ‌های ایالات متحده راه یافت – موفق‌ترین هنرمند سرگرمی‌ساز در تمام دوره‌ها. (ویدیوی این رویداد را در یوتوب تماشا کنید.)
این عکس گرچه آخرین تصویر ثبت شده از مایکل نیست، اما همزمانی انتشارش با فوت مایکل، نیرویی جادویی بدان بخشید. گذشته از این زمانبندی عجیب و تصادفی، چیز دیگری در این عکس وجود دارد که آن را خاص می‌کند. این تصویری بی‌ریا و واقعی از مایکل جکسون است که در عین سادگی، جذابیتی رازگونه نیز نهفته درونش دارد.
عکاس آن، جان رایت* می‌گوید:
«تماسی دریافت کردم. می‌پرسیدند که آیا مایلم هفته‌ی دیگر از مایکل جکسون عکسبرداری کنم؟ گفتم بله، البته. و خیالم راحت بود زیرا می‌دانستم محال است مایکل آن طرفها آفتابی شود. اما تقریبا ساعت 2 بعدازظهر بود که از در وارد شد. گروه همراهش تشکیل میشد از محافظان، مدیران و تعدادی هوادار خوش شانس. اما خبری از گریمور یا متخصص مد نبود. آنچه که مرا به هیجان آورد تصور موقعیتی بود که برای ترسیمی بی‌ریا از آن چهره در اختیار داشتم.»
مایکل یک ساعت را به ملاقات با سران رکوردهای گینس اختصاص داد و سپس رایت فرصتی 90 ثانیه‌ای برای عکسبرداری بدست آورد.
«خجالتی بودنش مرا شوکه کرد. اما در برابر دوربین بسیار آرام و راحت به نظر می‌رسید. بسیار فروتن بود. من از افراد سرشناس بسیاری عکس انداخته بودم و وقتی او خود را معرفی نمود و دستش را دراز کرد تا با تمامی افراد تیم من دست بدهد، بهت دلپذیری در وجودم شکل گرفت. او حتی عرض اتاق را طی کرد تا با دستیار من دست بدهد، که البته نیازی به انجامش نداشت اما از روی ادب و احترام چنین کرد. اگر چیزی بد پیش می‌رفت، آن را می‌بخشید و باید گفت اگر شما مادر یا پدر او بودید، حتم دارم از اینکه چنان پسری داشتید به خود می‌بالیدید و با افتخار می‌گفتید که عجب فرزندی تربیت کرده‌اید. او دقیق بود و تمرکز داشت. تفریح می‌کرد. بیمار یا ناخوش به نظر نمی‌رسید. او همانگونه بود که تصور می‌کنید، با عینک آفتابی و گریم. پوست زیاد سالمی* نداشت.»
عکس‌هایی که رایت از سلطان پاپ گرفت در بایگانی ماند تا اینکه در آپریل سال 2009 – دو ماه پیش از فوت مایکل و یک ماه پس از آنکه خبر برگزاری تور دیس ایز ایت* در دنیا پیچید – یکی از آنها برای چاپ به مجله‌ی کیو فروخته شد. دو عکس دیگر از این سری وجود دارند که بطور رسمی در مجله‌ای منتشر نشده‌اند.
دو هفته پیش از فوت مایکل کار بر روی این نسخه از مجله پایان یافت و مدت کوتاهی پس از آن مجله‌ها به چاپ رسید. وقتی در روز 25 ژوئن خبر فوت مایکل جکسون همه جا به گوش می‌خورد، این مجله دیگر توزیع شده بود و فرصتی برای تغییر محتوای آن در دست نبود. به گفته‌ی پل ریز*، سردبیر کیومگزین، انتشار ماهنامه همواره با ریسک همراه است.
درون مجله، بخش ویژه‌ای به ستایش از آلبوم تریلر اختصاص یافته بود. سردبیر روز پس از فوت مایکل در نامه‌ای ابراز امیدواری کرد که مردم خطایی که ناخواسته پیش آمده است را ببخشند و ستایش از تریلر را به عنوان یادبودی از مایکل جکسون تلقی نمایند. او گفت:
«مایکل جکسون هنرمند برجسته‌ای بود. از آن دست هنرمندان که دیگر نظیرش را نخواهیم دید.»
—————————————-
به نظر منهم عکس خیلی خاص و غریبیه..انگار آدمو هیپنوتیزم میکنه خوب عکس مایکله دیگه!
الناز جون يه بار قبلا راجع به اين عكس ازم پرسيدي؟ يادت هست؟
مي خوام بگم اين عكس رو خيلي خيـــــــــــلي دوست دارم.
مرسي براي مطلبي كه گذاشتي. نمي دونستم اين جريان رو.